Youtube da acılar içinde anlattığım doğum hikayemi sizlerle de paylaşmak istedim.
Hamileyken yazdığım doktor seçimi yazımda Bursa Özel Rentıp Hastanesine gittiğimi söylemiştim. Bebeğim ters durduğu için normal doğum şansım olmadı benim. Mecburi sezeryan de karar kıldık ve 8 Temmuz 2016 günü saat 13.00 te doktorumla anlaştık. O gün heyecandan biz biraz erken gittik. Saat 11 gibi ordaydık sanırım. Yatış işlemleri yapıldı ücret ödendi. (Merak edenler için 1,600 tl ödedik.) Odaya çıktık ve 15 dk içinde hemşire gelip seni doğuma alıyoruz dedi!!! Daha hiç kimsecikler gelmemiş, annem Serdar ve ben varız hastanede sadece. Odayı süslememişiz, ben ruhsal olarak hazır olmamışım bir anda doğuma giriyorsun dediler şok oldum. İlk darbeyi oradan yedim zaten. O iğrenç ameliyat önlüğünü girdim ve sedyedeydim işte gidiyordum. Bir yandan annem akrabalarımızı arıyor gelin, doğuma alıyorlar Özlemi diye, bir yandan ben anne videoya al hatıra kalsın diyorum. Serdar yavrum zaten benden heyecanlıydı:) Ameliyayhane kapısna kadar elimi sıkı sıkı tuttu ve işte başlıyoruz....
İlk defa ameliyat geçirecekseniz o ameliyathane tam bir korku filmi. Benim içinde öyleydi. Buz gibi hem oda hem insanlar. Ben epidural doğum istemiştim ayık olayım bebeğimi göreyim diye. Bu yüzden anestezi uzmanı gelip benim kuyruk sokumumdan birşeyler sokmaya çalıştı. Çalıştı diyorum çünkü yarım saatten fazla uğraştı. Yok öyle dur, gerdir kendini, tepişme.... Daha neler neler. 2. darbede buydu benim için. Herşey olması gerekenden farklı ilerliyordu ve ben hala başıma geleceklerden habersizdim.
Neyse ne kadar zaman geçti aradan tam bilmiyorum başlıyoruz dediler ve başıma toplandılar. Bu arada kollarım bağlandı, önüme o yeşil perde çekildi falan filan. Doktorum sivri birşeyle kesilecek olan bölgeye bastırdı hissediyormusun dedi EVET dedim. Tamam dedi bekliyoruz daha var zaten uyuşmana. 2. kez aynı şeyi yaptı yine EVET dedim. Bekledik yine biraz. 3. ye yine bastırdı "bu sefer bir önceki kadar hissetmiyorum" dedim. Demez olaydım. Beni canlı canlı kestiler!!!!!
Herşeyi hissettim. Bağırmaya başladım hemşire elimi tut dedi, ona yapıştım ama yok yeterli değil. Acı eşiği yüksek olan ben deli gibi bağırıyorum bırakın hissediyorum acıyo çok diye. Bunlar en sonunda anladı ve 1 doz morfin verin dediklerini duydum. Ondan sonrası uyur uyanık vaziyetteydi. Bebeğimin ağlama sesini duydum, gösterdiler yanıma getirdiler öpmeye çalıştım ve Zzzzz. Uyudum muhtemelen. Kendime gelmeye başladığımda ameliyat masasında tek başıma yatıyodum. Bir iki kişi de birşeyler yapıyordu farklı yerlerde.
Öyle saf saf neler olduğunu anlamaya çalışırken beni taşıma sedyesine aldılar. Ve o iğrenç yerden çıktım sonunda. Kapıda Serdar atıldı hemen yine elime. Nasılsın iyimisin diye. Kendime geleyim biraz anlatıcam herşeyi hissettim dedim. Bu sözlerim beni o ara videoya alan kuzenim sayesinde elimde mevcut. 3. darbeyi çok pis koydular bana gördüğünüz gibi. Darbe deyince hastane Fetöcü olduğu için kapatıldı benim doğumumdan 1 hafta sonra. Ohhh olsun!!!
Yatağa yatırıldım, eşim hemen minik kızımızı yanıma getirdi. Kumsal'ım bebeğim... Sağlıkla kavuştuk çok şükür.
O an var ya o an...
9 aylık hasretin bittiği o an...
Hayatınızda ki herşeyin bir anda değiştiği o an...
Anne olduğunuz o an....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder